Ruiny Warszawy z lotu ptaka. Premiera 1 sierpnia

Jest wiosna 1945 r. Maszyna nadlatuje znad Gocławia. W dole widać Wisłę i zbiornik Stacji Pomp Rzecznych przy ul. Czerniakowskiej. Trójwymiarowy obraz (oglądamy go w specjalnych okularach) zaskakuje realizmem. Samolot leci na północ wzdłuż rzeki. Pod nami zburzone mosty: Poniatowskiego, Średnicowy i Kierbedzia, i dopiero co przerzucone mosty pontonowe. Widok jest tak wyraźny, że dostrzegamy wywrócone wagony kolejki dowożącej węgiel do elektrowni na Powiślu. Przed Starym Miastem pilot obniża pułap i skręca w lewo. Rozpoznajemy ogrody Zamku Królewskiego, Arkady Kubickiego i pozbawiony dachu Pałac pod Blachą. W miejscu Zamku zionie pustka. Starówka zmieniła się w rumowisko, a mury katedry św. Jana przypominają krater wulkanu. Przelatując nad pl. Krasińskich z potrzaskanym pałacem, samolot dociera nad teren getta. Zrównana z ziemią dawna dzielnica żydowska wygląda jak pustynia. Przed ocalałym kościołem św. Augustyna pilot zawraca nad Wisłę. Napisy końcowe: 1 września 1939 r. Warszawa miała 1,3 mln mieszkańców, 1 sierpnia 1944 r. - 900 tys., a po Powstaniu Warszawskim w ruinach przetrwało mniej niż tysiąc.

Nakręcenie "Miasta ruin" to inicjatywa Muzeum Powstania Warszawskiego, które przez kilka lat zastanawiało się, jak pokazać zniszczoną i wyludnioną stolicę tuż po zakończeniu wojny. Film kosztował milion złotych. Zrealizowano go z pomocą sponsora - firmy Vattenfall. Od 1 sierpnia pokazywany będzie w Muzeum Powstania Warszawskiego. Jego projekcja będzie stałym elementem ekspozycji.