Szałachowski lekiem na nieskuteczność?

Obrońcy tytułu na 12 kolejek przed końcem rozgrywek Orange Ekstraklasy mają 11 punktów straty do prowadzącego GKS Bełchatów, osiem do Zagłębia Lubin (drugie miejsce daje udział w Pucharze UEFA), pięć do Korony Kielce i trzy właśnie do ŁKS-u (i dwa do Wisły Kraków). Tej straty nie da się odrobić bez trafiania do siatki. Na ten kłopot może pomóc już tylko jeden zawodnik z kadry pierwszego zespołu. Szałachowski, bo tylko on został trenerowi Dariuszowi Wdowczykowi w odwodzie. - Mam grać w ataku - deklaruje Szałachowski, który doznał urazu piszczela jeszcze w okresie przygotowawczym i wiosną nawet nie wyszedł na boisko. - Teraz pomalutku truchtam, pod koniec tygodnia być może zacznę ćwiczyć bardziej intensywnie - dodaje. Na dalszą rekonwalescencję ma prawie dwa tygodnie. W piątek Legię czeka mecz z tym samym ŁKS-em w Pucharze Ekstraklasy. Ale to mało istotne spotkanie. Legia już awansowała do kolejnej rundy, a poza tym i tak liczy się tylko liga. W PE zagrają pewnie jak zwykle dublerzy. Wszystkie siły pójdą na ligę. A tam ktoś musi zacząć strzelać. Teraz ze względu na mecze kadry w lidze jest przerwa. Na wiosnę Legia strzeliła w lidze ledwie jednego gola. W dodatku zdobył go obrońca Hugo Alcantara. W całej rozciągłości zawodzą napastnicy. Niezależnie, w jakiej konfiguracji ustawieni. Czy są to Dawid Janczyk z Maciejem Korzymem, czy Piotr Włodarczyk z Bartłomiejem Grzelakiem (ten drugi zresztą też jest kontuzjowany), niczego nie poprawiło też zestawienie z samotnym z przodu Włodarczykiem. Szałachowski to wszechstronny, bardzo szybki zawodnik. Do Legii przychodził jako prawy pomocnik, ale na tej pozycji jest teraz Miroslav Radović (chociaż akurat 1 kwietnia nie zagra ze względu na żółte kartki), drużyna zresztą ma większy pożytek z tego, że Szałachowski jest wystawiany w ataku. W końcówce rundy jesiennej zdobył cztery gole, w tym jednego z wolnego (warto o tym pamiętać, zwłaszcza gdy jako wykonawca wolnych całkowicie rozregulował się Edson). Został wtedy nawet powołany do kadry. Tylko z kadrą też ma pecha. Kiedy przychodzą powołania, to Szałachowski doznaje kontuzji. Mecze z Azerbejdżanem i Armenią też oczywiście go ominą (ten pierwszy na stadionie Legii w Warszawie). - Mam nadzieję, że szybko wrócę na boisko i Legia zacznie wygrywać. Nie wiem, dlaczego drużyna ostatnio ma takie problemy ze strzelaniem goli. To w końcu musi się zmienić. Tym lepiej, gdyby stało się to z moim udziałem - mówi Szałachowski. Brak skuteczności i kłopoty ze zdrowiem to od początku rundy główne kłopoty trenera Wdowczyka. Nie ma już sensu roztrząsać, czy szefowie go zwolnią i kiedy, bo skoro tego nie robią, możliwa jest każda koncepcja i każde rozwiązanie (z opcją, że raczej zostanie do końca sezonu). Nad tym, kogo Legia powinna była kupić zimą, a kogo nie, także nie ma co się zastanawiać, bowiem sezon i tak muszą dokończyć ci zawodnicy, którzy znajdują się w kadrze pierwszego zespołu. A tu sytuacja wciąż nie jest dobra. Spośród tych, którzy doznali kontuzji, żaden jeszcze na sto procent nie wrócił do zdrowia. Wojciech Szala miał cudownie ozdrowieć na mecz w Bełchatowie - nawet tam pojechał i usiadł na ławce - ale nadal normalnie nie trenuje z zespołem i samotnie biega. Wciąż urazy leczą Marcin Burkhardt i Grzegorz Bronowicki (o niego martwi się też trener kadry). Grzelak miał wrócić do składu na piątkowe spotkanie PE, ale pewnie nie wróci, bo wciąż nie wznowił treningów. Razem z Szałachowskim wokół boiska biega Junior. Ale jego powrót to także przyszłość. I to nawet daleka.