Analiza gry Steauy Bukareszt

Przedstawiamy dokładną analizę gry podstawowej „jedenastki” Steauy Bukareszt. Zwracamy uwagę na elementy gry każdego zawodnika, które Legia może wykorzystać do osiągniecia celu jak również na zagrania, które z góry będą skazane na niepowodzenie. 

Steaua gra przeważnie ustawieniem zbliżonym do taktyki obieranej przez Jana Urbana 4-2-3-1. Z jednym wysuniętym napastnikiem, trzema ofensywnymi oraz dwójką defensywnych pomoników.

Podstawowa linia defensywy prezentuje się następująco: Daniel Georgievski, Łukasz Szukała, Vlad Chiriches, Iasmin Latovlevici

Daniel Georgievski (179cm, 17/02/1986) – to prawy boczny obrońca grający przede wszystkim prawa nogą, lewą sporadycznie.

Georgievski jest szybkim, zwinnym zawodnikiem często wygrywającym pojedynki biegowe. Nie posiada jednak zbyt dobrego wyskoku do piłki i przeważnie rezygnuje z walki o górną piłkę. Nie dysponuje również zbyt dużą siłą i zdarza mu się „odbić” od rywala w walce „bark w bark”. Ma także problemy z prowadzeniem piłki, która często mu odskakuje. Dlatego w grze „z piłką” jest zdecydowanie wolniesjzy. 

Prawy obrońca Steauy preferuję grę krótkimi podaniami. Często zagrywa futbolówkę do tyłu, a zdecydowanie rzadko posyła ją na dłuższe odległości. Jego dośrodkowania w pole karne często są blokowane dlatego też woli zagrywać piłki wyższe, o mniejszej sile. W grze defensywnej dobrze czuje grę i potrafi przewidzieć zachowania rywali, odpowiednio ustawić się. Więcej problemów sprawiają mu zawodnicy grający dynamicznie.

Georgievski jest ofensywnie nastawionym zawodnikiem, często pokazuje się do gry. Nie podejmuje jednak zbytniego ryzyka i gdy tylko przeciwnik zbliża się do niego przeważnie wycofuje piłkę. Przez swoje ofensywną grę na prawej stronie zostaje luka, którą należy próbować  wykorzystać. 

Łukasz Szukała (196cm, 26/05/1984) – to środkowy obrońca grający przeważnie bliżej prawej strony. Zawodnik prawonożny używający lewej nogi tylko kiedy jest do tego zmuszony. 

Szukała jest dosyć wolnym graczem o niedużej zwinności, posiadający jednak dobre umiejętności gry głową, a dzięki swojemu wzrostowi wygrywa praktycznie wszystkie pojedynki główkowe.  Nie jest łatwo go przepchnąć, dobrze blokuje piłkę ciałem. Bywa jednak nieco spóźniony. Dlatego łatwo go oszukać szybkim wejściem czy zmieniając kierunek biegu.

Szukała rzadko decyduje się na prowadzenie piłki choć robi to dobrze. Czasem widząc taką możliwość wchodzi z futbolówką na połowę przeciwnika. Posiada umiejętność zagrania prostopadłej piłki. Jest również groźny w trakcie stałych fragmentów gry. Głową gra dobrze zarówno w defensywie jak i w ofensywie. 

Grając przeciwko niemu trzeba wykluczyć grę górnymi piłkami, zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest gra po ziemi, próba dryblingu, minięcia. Jest niezwykle groźny podczas stałych fragmentów gry. Trzeba poświęcić mu szczególną uwagę. 

Vlad Chiriches (185cm, 14/11/1989) – to środkowy obrońca grający bliżej lewej strony boiska. Jest zawodnikiem prawonożnym, ale potrafiącym grać także lewą nogą. Jest graczem wszechstronnym, dobrze ustawiającym się, trudnym do przepchania, o niezłym wyskoku i grze głową oraz dobrze czytającym grę.  Bardzo dobrze zagrywa krótkie jak i długie piłki, które potrafi posłać do napastników z centymetrową dokładnością. 

Chiriches jest zdecydowanie najlepszym obrońcą Steauy. Jednym z nielicznych jego mankamentów jest tendencja do wychodzenia z piłką na połowę przeciwnika nie patrząc na asekurację. Nadużywa dryblingu co stwarza możliwość odbiór piłki i szybkiej kontry, która może być wtedy skutecznym sposobem na stworzenie sobie sytuacji pod jego bramką. 

Iasmin Latovlevici (175cm, 11/05/1986) – to lewy boczny obrońca grający przede wszystkim lewą nogą, prawą sporadycznie.

Latovlevici jest szybkim, zwinnym zawodnikiem często wygrywającym pojedynki biegowe. W odróżnieniu od prawego obrońcy posiada dobry wyskok do piłki, ale ze względu na swój wzrost przegrywa pojedynki o górne piłki. Bardzo dobrze panuje nad piłką, potrafi stworzyć przewagę dynamicznymi wejściami na połowę przeciwnika.  Dysponuje bardzo dobrymi dośrodkowaniami, z których korzysta po krótkim rozegraniu rzutu rożnego i wycofaniu piłki do niego na 30 metr od bramki przeciwnika. 

W grze defensywnej dobrze ustawia się i potrafi przewidzieć  ruchy rywala ale słabiej prezentuje sie w grze “jeden na jednego”. Rzadko wybija piłkę zawsze stara się ja odegrać do partnera. 

Latovlevici dobrze współpracuje z lewoskrzydłowym i w ofensywie nie boi się podejmować ryzyka. Sprawia to, że często po jego stronie boiska powstaje luka, którą można wykorzystać. 

Już niebawem przedstawimy analizę kolejnych zawodników.