Artur Boruc najlepszym piłkarzem Legii w 2021 roku!

fot. Piotr Kucza, Jan Szurek, Marcin Szymczyk

Miniony rok był dla Legii ogromną huśtawką nastrojów. W maju kibice cieszyli się z obronienia tytułu mistrza Polski i z dużymi nadziejami przystępowali do kolejnego sezonu. Na arenie europejskiej te nadzieje się spełniły – „Wojskowi” po kilku latach przerwy awansowali w końcu do fazy grupowej Ligi Europy i nawet powalczyli w grupie z rywalami, z którymi byli skazywani na pożarcie, wygrywając dwa mecze, choć z grupy wyjść się nie udało. Jednak jesień w lidze była katastrofalna, najgorsza od dziesiątków lat i na koniec rundy legioniści są w strefie spadkowej i zajmują przedostatnie miejsce w tabeli. W Pucharze Polski Legia wiosną odpadła w ćwierćfinale, jesienią ponownie do ćwierćfinału awansowała, tradycyjnie też przegrała mecz o Superpuchar. Legioniści rozegrali w tym roku aż 54 mecze, o 14 więcej niż rok temu, odnosząc ledwie 26 zwycięstw (48,1%, o 9,4% gorzej niż w zeszłym roku), 8 razy remisując i ponosząc aż 20 porażek. Przez cały ten rok redaktorzy i Czytelnicy wystawiali piłkarzom indywidualne oceny po każdym meczu. Dziś pora je podsumować.

W 2021 roku zagrało w barwach Legii aż czterdziestu czterech piłkarzy, o trzech więcej niż rok temu, to rekordowa liczba, świadcząca o tym, jak bardzo kadra daleka była od stabilności i ukształtowania, dwukrotnie też zmienił się trener stołecznej drużyny. Dziewiętnastu zawodników rozegrało mniej niż dziesięć spotkań w roku, a zdecydowana większość z nich nie była młodzieżowcami, warto więc się zastanowić, jaki sens ma taka polityka kadrowa. Tylko osiemnastu zawodników (o jeden mniej niż rok temu) grało w obu rundach. Przy podsumowaniu braliśmy pod uwagę wyłącznie piłkarzy, którzy grali w obu rundach i zostali ocenieni przez redakcję w ponad połowie meczów, czyli dwudziestu ośmiu. Kryteria te spełniło ledwie dziewięciu zawodników (rok temu jedenastu), co również pokazuje że skład daleki był od stabilności. Podobnie jak rok temu tylko dwóch z nich w oczach redakcji i jeden u Czytelników osiągnęło ocenę wyjściową, co świadczy o tym, że poziom gry legionistów znów był daleki od oczekiwanego, do tego średnia ocen jest zdecydowanie niższa niż w zeszłym roku. Kibice oceniali niektórych piłkarzy częściej, bo redakcja odstępowała od oceny rezerwowych, gdy grali oni mniej niż dwadzieścia minut.

Podobnie jak w zeszłym toku redaktorzy i Czytelnicy byli zgodni we wskazaniu najlepszego piłkarza minionego roku. Niekwestionowanym zwycięzcą został Artur Boruc, który w obu rundach prezentował dobrą, równą formę i który wraz z Luquinhasem był najlepszym piłkarzem wiosny, a jesienią triumfował już samodzielnie. U redaktorów drugą lokatę w 2021 roku zajął najrówniej grający ze środkowych obrońców Artur Jędrzejczyk, a na trzecim miejscu finiszował zeszłoroczny zwycięzca, czyli Luquinhas. Czytelnicy umieścili na niższych stopniach podium tych samych piłkarzy, tyle że w odwrotnej kolejności. To niemal tradycja, że piłkarzem roku nie zostaje żaden zawodnik ofensywny, zwycięstwo Luquinhasa w zeszłym roku jest jedynym wyjątkiem. Dwa lata temu triumfowali wspólnie Artur Jędrzejczyk i Andre Martins, a wcześniej wyłącznie obrońcy i bramkarze -  Dusan Kuciak, Michał Pazdan, Arkadiusz Malarz i William Remy.

Najwięcej nagród dla najlepszego zawodnika meczu również zgarnął Boruc - osiem od redaktorów i aż jedenaście od Czytelników. Najwyższe indywidualne noty zebrał Tomas Pekhart (10 od redaktorów i 9,58 od Czytelników) za cztery gole w wyjazdowym meczu z Zagłębiem Lubin (20.03.2021 r., 4:0) i był to też najwyżej oceniony mecz legionistów w ogóle przez redakcję (średnia 7,58), Czytelnicy natomiast za najlepszy mecz „Wojskowych” uznali rewanż ze Slavią (26.08.2021 r., 2:1) decydujący o awansie do fazy grupowej Ligi Europy (średnia 7,31). Najbardziej eksploatowanymi piłkarzami w minionym roku byli Mateusz Wieteska i Bartosz Slisz, którzy rozegrali po 50 meczów. Dużo, choć do rekordu Michała Kucharczyka z 2015 roku zabrakło im aż ośmiu spotkań.

Większość piłkarzy z podstawowego składu ma noty niższe niż w zeszłym roku, najbardziej widoczne jest to przy Filipie Mladenoviciu. Znaczny postęp poczynili natomiast Bartosz Kapustka i Rafael Lopes, jednak Polak doznał ciężkiej kontuzji, która wyeliminowała go z gry na wiele miesięcy, a Portugalczyk startował z bardzo niskiego pułapu i wciąż daleko mu było do dobrych not. Z zimowych zakupów nie zabłysnął nikt, miejsce w drużynie uzyskał tylko Ernest Muci, ale wypadał on najczęściej słabo. Z letnich transferów pozytywnie można ocenić jedynie Maika Nawrockiego, do składu wskoczyli też na stałe Josue Pesqueira i Mahir Emreli, ale wypadali często bardzo przeciętnie. Co gorsza, wręcz cofnęła się w rozwoju piłkarskim legijna młodzież, choć niektórzy mieli naprawdę dużo okazji na grę, jak choćby Cezary Miszta czy Kacper Skibicki.

Piłkarzami kolejnych miesięcy byli: Artur Boruc (styczeń), Luquinhas (luty), Bartosz Kapustka  i Tomas Pekhart (marzec), Artur Boruc i Josip Juranović (kwiecień), Artur Jędrzejczyk, Mateusz Wieteska i Cezary Miszta (maj), Luquinhas (lipiec), Artur Jędrzejczyk i Artur Boruc (sierpień), Maik Nawrocki (wrzesień), Cezary Miszta (październik), Josue Pesqueira i Luquinhas (listopad) oraz Artur Boruc (grudzień).

Poniżej kolejno: średnia ocen piłkarza za 2021 rok, w nawiasie ilość spotkań, w których został oceniony łamany na ilość wyborów na piłkarza meczu oraz porównanie z oceną za rok 2020.

Piłkarz roku według ocen redakcji:

Najważniejsi piłkarze, którzy zostali ocenieni w obu rundach:

Najważniejsi piłkarze, którzy zostali ocenieni tylko w jednej rundzie:

Piłkarze, którzy zostali ocenieni mniej niż dziesięć razy:

Piłkarz roku według ocen Czytelników:

Najważniejsi piłkarze, którzy zostali ocenieni w obu rundach:

Najważniejsi piłkarze, którzy zostali ocenieni tylko w jednej rundzie:

Piłkarze, którzy zostali ocenieni mniej niż dwanaście razy: