Artur Boruc: Roger czy Przewiśnik nie ma różnicy

Reprezentacja Polski to, z zachowaniem odpowiednich proporcji, taki pana Celtic. Nigdy nie jest faworytem, a z grupy w Lidze Mistrzów udaje mu się awansować. - Ja osobiście wolałbym na mistrzostwach Europy nie być Celtikiem. Tylko... Barceloną? - O właśnie, czemu nie. Możemy być Barceloną. Jadąc do Austrii i Szwajcarii nie kalkulujmy. Po prostu róbmy swoje, jak najlepiej się zaprezentujmy. Czy stać nas na wyjście z grupy? Mądry Polak po szkodzie, spotkamy się po turnieju, to porozmawiamy i ocenimy. Jestem spokojny, że trener nas odpowiednio zmobilizuje i zmotywuje. Ale każdy z 23 zawodników powinien jechać na te mistrzostwa z myślą złotym medalu. O niczym innym, nie tylko o wyjściu z grupy. Nie można zadowalać się w połowie drogi. Czy w szerokiej kadrze na Euro, która powinna według pana jechać po złoto, któraś z nominacji była zaskakująca? - Raczej nie, chyba wszystko było zgodnie z oczekiwaniami. A to, że powołanie otrzymało aż 4 bramkarzy. Pan, Łukasz Fabiański, Tomasz Kuszczak i Wojciech Kowalewski? - Szczerze mówiąc, to nie mam pojęcia, czy to dobrze czy źle. To nie jest nasz, piłkarzy, problem. Skoro trener tak zadecydował, to oznacza, że tak trzeba było zrobić. Czy jest nas czterech czy pięciu, niczego nie zmienia. Przed nami ostra rywalizacja. I proszę mnie nie pytać o kolegów. Nigdy na ich temat się nie wypowiadam.