Grzegorz Bronowicki: Odzyskałem dynamikę

- Mógł pan zadebiutować w drużynie narodowej wcześniej, ale na przeszkodzie stanęła kontuzja. - Przynajmniej od roku mówiło się i pisało o mnie w kontekście gry w reprezentacji. Kiedy otrzymałem powołanie na mecz z Litwą, złapałem kontuzję. Szczerze mówiąc, obawiałem się spotkania z Wisłą. Różne myśli chodziły mi po głowie. Na szczęście nic mi się nie stało. - Może pan zastąpić na lewej obronie Michała Żewłakowa. Tymczasem w Legii grywa pan na prawej flance. - Nie widzę problemu. We wszystkich sparingach przed tym sezonem grałem na lewej stronie. Zresztą całe życie byłem lewym pomocnikiem. Na prawą flankę przeszedłem dopiero jakieś dwa lata temu.
- Na zgrupowaniu ma pan okazję do spotkania z Bogusławem Kaczmarkiem, z którym pracował pan w Łęcznej. - To on swego czasu przekwalifikował mnie z lewego pomocnika na lewego obrońcę. Mogę powiedzieć, iż to on przyczynił się do tego, że cała Polska usłyszała o Grzegorzu Bronowickim. Od początku sezonu miał pan problemy zdrowotne... O kontuzji już zapomniałem. Po jej wyleczeniu od razu wskoczyłem do podstawowego składu i rozegrałem siedem pełnych spotkań. W meczu z Wisłą odzyskałem dynamikę. - Co Grzegorz Bronowicki może dać reprezentacji Polski? - Mam inklinacje do gry ofensywnej. No i nikt nigdy nie zarzuci mi braku ambicji, zaangażowania i charakteru.