Jakub Rzeźniczak: Wypadałoby coś strzelić

We wtorek młodzieżowa reprezentacja Polski wygrała z Kazachstanem 1:0. Przeciwnik taki sobie, ale pan znowu zagrał w obronie, która nie straciła gola. Tak czy inaczej to chyba buduje? - Przeciwnik wcale nie był taki najgorszy. A kiedy nie traci się gola, to zawsze cieszy. Zadowolony jest pan ze zmiany zaproponowanej przez Jana Urbana? Dwa lata temu przychodził pan do Legii jako środkowy obrońca. - Na tej pozycji nie miałbym szans zagrać. Na boku jest łatwiej. Boczna linia ogranicza, lepiej mogę wykorzystać atuty, które odkryliśmy we mnie razem z trenerem. Jakie to atuty? - Lepiej niż kiedyś radzę sobie w grze jeden na jednego, jestem w stanie częściej chodzić do przodu. Poza tym tu nikt mi nie zarzuci, że jestem za wątły. Panuje stereotyp, że środkowy obrońca w polskiej lidze musi być potężnej postury. Słuszne to czy nie, brak siły często mi zarzucano. Na boku to już inna sprawa. Jednak i tak miałby pan ciężko. Na początku sezonu nazwisko Rzeźniczak pojawiało się w składzie Legii, ale w meczach Młodej Ekstraklasy. Drogę do podstawowego składu otworzyły kontuzje. - Nie będę udawał, że nie. Nie wiadomo, czy gdyby kontuzji nie doznali Wojtek Szala, Piotrek Bronowicki, w końcu Błażej Augustyn, to dostałbym szansę. Na początku sezonu byłem trochę podłamany. Z drugiej strony trener Urban zawsze mówił, że szansę dostanie każdy z kadry pierwszego zespołu. I tak właśnie się stało. Czyta pan opinie w internecie? Głosowanie na jednym z legijnych portali wskazało, że na prawej obronie Legii miejsce powinien mieć właśnie Rzeźniczak. - Czasem do internetu zaglądam i wtedy oczywiście robi się miło. Nie należy tego faktu przeceniać, ale oczywiście wsparcie kibiców jest bardzo ważne. W piątek mecz z Widzewem. Jedynym klubem, którego zawodnikiem był pan oprócz Legii. To chyba ważne: spotkać kolegów i pokazać, że w tej Warszawie nie jest się wcale tym niepotrzebnym ogniwem. - Mam kolegów w Widzewie i może przy okazji meczu tego nie ma, ale wiadomo, że zdarzają się rozmaite sytuacje na gruncie prywatnym. I wtedy człowiek czuje się lepiej, jeżeli gra, a nie siedzi na ławce czy jeszcze gorzej - na trybunach. Ma pan teraz miejsce w pierwszym składzie silnej Legii, a w słabszym Widzewie były z tym wielkie problemy. - W drugiej części poprzedniego sezonu trener Probierz widział mnie na środku pomocy, a ja tam kompletnie siebie nie widzę. Jestem obrońcą - prawym, środkowym, ale obrońcą. Był pan nie tylko zawodnikiem Widzewa, ale i urodził się w Łodzi. Z faktu gry w nielubianej tam Legii nie ma jakichś nieprzyjemności? - Nigdy z czymś takim się nie spotkałem. Jakub Wawrzyniak, a zwłaszcza Bartłomiej Grzelak - w ubiegłym sezonie także zawodnicy Widzewa - takiego szczęścia nie mają. - To indywidualne sytuacje. Trudno mi to skomentować. Przebieg pańskiej kariery wygląda dość specyficznie - najpierw Widzew, potem Legia, potem znowu wypożyczenie do Widzewa i znowu powrót do Legii. Ile razy grał pan w meczach pomiędzy tymi drużynami? - Niestety, tylko dwa razy i bardzo tego żałuję. W poprzednim sezonie, kiedy byłem wypożyczony do Widzewa, moja drużyna przegrała w Łodzi 0:1. Tamten mecz miał dość burzliwy przebieg. Kibice na pewno pamiętają, że uczestniczyłem pod jego koniec w dość kontrowersyjnej sytuacji. Na wiosnę przegraliśmy w Warszawie 0:2, ale zagrałem tylko w drugiej połowie. Wcześniej, kiedy byłem w Widzewie, jeszcze nie mieściłem się w kadrze i mecze oglądałem z trybun. Kiedy przeszedłem do Legii, Widzew akurat był klubem drugoligowym. Obecny Widzew jest silniejszy od tego przed rokiem? - Nie chciałbym oceniać drużyny czy poszczególnych zawodników. W obecnym sezonie Widzew nie ma za dobrych wyników, ale trzeba wziąć pod uwagę to, że miał trudny terminarz i przeważnie spotykał się z przeciwnikami z górnej części tabeli. Potem będzie mu łatwiej. Ale nie od najbliższego piątku, bo jego rywalem - i to w Warszawie - jest lider. - Oczywiście Widzew łatwiejszy kalendarz będzie miał dopiero od następnego tygodnia. W piątek będzie miał bardzo trudne zadanie. A może strzeli pan bramkę kolegom? 70 występów w lidze i jeszcze żadnej, a przecież obrońcy także od czasu do czasu trafiają do siatki. To a propos tej poprawy gry w ofensywie. Już było całkiem blisko w Lubinie. - Bardzo żałowałem tamtej sytuacji. Tyle meczów mam w lidze, że w końcu wypada strzelić. Postaram się to zrobić jak najszybciej. Może już nawet z Widzewem?