Kucharz na ostro: Spokojnie, poczekajmy

W Legii największe wrażenie zrobił na mnie Takesure Chinyama, ale nie dlatego, że strzelił dwie bramki. Po raz pierwszy zobaczyłem, że napastnik z Zimbabwe ma inne myśli w głowie aniżeli strzał na bramkę z każdej możliwej sytuacji, nawet nieprzygotowanej. Zagrywał z pierwszej piłki, podawał do lepiej ustawionego partnera, pomagał w defensywie itd. Słowem, współpracował dla dobra zespołu, a nie dla własnego. Takiej gry napastników, jaką widziałem w niedzielę (Chinyama) i przeciwko Wiśle Kraków (Bartłomiej Grzelak) brakowało mi, aby patrząc na skład Legii, móc powiedzieć, że to jest główny kandydat do mistrzostwa. Na kilka ciepłych słów zasługuje na pewno Maciek Iwański, który grając w Legii, nabrał innej jakości i sądzę, że Leo Beenhakker też inaczej na niego spojrzy. Z perspektywy gry w Warszawie i podpowiedzi Rafała Ulatowskiego łatwiej mu wysłać faks z powołaniem i argumentować to, że Iwański zbliżył się do "international level". Tylko nie odważyłbym się porównywać Iwańskiego do Leszka Pisza, jak już to robią niektórzy. Spokojnie, poczekajmy! Najpierw mistrzostwo Polski, potem Liga Mistrzów, a potem porównamy.