Maciej Iwański: Nie potrzebuję lansu

- Zawsze otwarcie przyjmuję krytykę, aczkolwiek uwagi ludzi niezwiązanych z drużyną nie zawsze są trafne. Nie mogą wiedzieć niektórych rzeczy: o czym rozmawiamy w szatni, jakie są założenia taktyczne. Kilka razy grałem jako defensywny pomocnik i słyszałem: Iwański nie strzela, Iwański nie dogrywa. A ja występowałem za Rogerem i Gizą. Ale zgoda: dyspozycja wiosną nie była taka, jak zakładałem. Nie umiem powiedzieć, co się stało. Nie opuściłem żadnego treningu, diety też pilnowałem. Pizzę czasami można zjeść, ale spokojnie, bez szaleństw. Pod tym względem było perfekcyjnie, a forma nie chciała przyjść. W ostatnich trzech meczach było wprawdzie lepiej, ale wiem, że to za mało. Z dnia na dzień nie da się zrzucić trzech kilogramów, podobnie jak złapać formy. To proces - mówi o swojej dyspozycji wiosną Iwański. - Mnie nie trzeba lansować, ja sam potrafię to robić na boisku. Lansować to znaczy promować zawodnika, który nie gra najlepiej, a mimo to się go promuje. Zawodnika, który się nie nadaje. Generalnie nie mamy słabszych piłkarzy od Lecha czy Wisły. Problem w tym, że rywale wykorzystali swoje możliwości w 90 procentach. My nie. W drużynie są osoby, które powinny ciągnąć wózek, i młode, które mają się przy nich ogrywać. To połączenie nie zawsze nam wychodziło. Nie mogło się coś zazębić - podsumowuje Iwański.