Marek Saganowski o meczu.

- Rzut karny podyktowany już w piątej minucie należał się Legii? - Jeden z obrońców, nawet nie wiem który, skoczył na mnie z tyłu z takim impetem, że nie miałem możliwości utrzymać się na nogach. Sędzia nie miał więc właściwie wyboru, bo przewinienie było ewidentne. - Gdy wybiegał pan na czystą pozycję noga nie zadrżała? - Nie, z góry wiedziałem, jak zakończę tę akcję. Po znakomitym podaniu Vukovicia miałem dużo swobody, więc mogłem pozwolić sobie na spokój. Od początku grało mi się dobrze, w decydującym momencie piłka też mnie posłuchała - kopnąłem tak, jak chciałem i nie dałem najmniejszych szans bramkarzowi Zagłębia. - Nie był pan zdziwiony, że mimo dobrej postawy trener Okuka nie dał panu dotrwać do końcowego gwizdka? - Może chciał, żebym dostał owację na stojąco od kibiców? Fani podziękowali mi w ten sposób i było to bardzo miłe. Co najmniej raz w roku jest wręcz wskazane. - Zostaje pan w Legii? - Oczywiście! Po pierwsze mam roczny kontrakt, którego w świetle nowych przepisów nie może zerwać żadna ze stron, a po drugie ja bardzo chcę grać w Legii. Jeśli dobrze przepracuję okres przygotowawczy powinienem częściej dostawać szansę od szkoleniowców, a wówczas będę mógł udowodnić, ile naprawdę jestem wart.