Martins Ekwueme: Legia to najlepsze miejsce

- Od jak dawna Legia była panem zainteresowana? - Ponad dwa miesiące temu po raz pierwszy przeczytałem w gazetach, że ludzie z Legii byli na stadionie Polonii specjalnie po to, by mnie oglądać. Niedługo potem zadzwonili do mojego menedżera, a on poinformował mnie. Od razu stwierdziłem, że i ja jestem zainteresowany. - Miał pan także oferty spoza Polski? - Miałem, ale nie chciałem wyjeżdżać. Może kiedyś. Polska to dla mnie najlepsze miejsce do rozwoju. A w Polsce najlepszym miejscem jest Legia. - Wcześniej próbował pan szczęścia w Wiśle Kraków. Ale dwa zdobyte tytuły mistrza Polski chyba trudno wspominać z wielkim sentymentem, skoro było się głównie rezerwowym. W Legii pan sobie poradzi? - Teraz jestem zupełnie innym zawodnikiem, znacznie bardziej dojrzałym. Do Wisły przychodziłem się uczyć. Akurat odszedł trener Kasperczak, który mnie ściągnął. Trener Liczka jeszcze dawał mi szansę, ale następni już nie. W Legii mam zamiar walczyć o miejsce. Więcej - mam zamiar to miejsce wywalczyć. - Jest pan defensywnym pomocnikiem. Po odejściu Łukasza Surmy właściwie jedynym w Legii na tej pozycji. To ułatwia zadanie. - Legia ma nadal kilku środkowych pomocników i większość potrafi także pracować w defensywie. Wszyscy mi mówią, że przychodzę za Surmę. Ale, czy ja wiem? Dostałem propozycję, zanim jemu kazano odejść. - Grał pan na różnych pozycjach, nie tylko jako defensywny pomocnik. - Ale ostatnio już tylko jako defensywny pomocnik. Próbowano różnych rozwiązań, nawet grywałem na skrzydle. Tak było w Wiśle. Jednak zdecydowanie wolę grać w środku. - Sporo czasu spędził pan w Polonii, teraz jest w Legii. Jak porównać te warszawskie kluby? - Legia to pierwsza liga, Polonia - druga, i tyle mogę powiedzieć. Tam było fajnie, ale chcąc się rozwijać, musiałem odejść. Dobrze pana przyjęto? - Bardzo dobrze. W Polonii była fajna atmosfera, ale w Legii też jest. - Z kim podczas obozu w Grodzisku Wlkp. mieszkał pan w pokoju? - Mieszkałem sam, bo akurat tak wypadło. Przyszedłem do zespołu późno. W ogóle jeszcze nie było czasu jakoś z kimś konkretnie bardziej się zaprzyjaźnić, bo przecież wyjechałem z obozu i przez dwa tygodnie byłem w Nigerii. Ale nie przewiduję żadnych kłopotów. Ja z wszystkimi żyję w przyjaźni. W polskiej lidze znany jest przede wszystkim pański brat Emmanuel, który także grał w Polonii, również w Wiśle Płock i Widzewie. Był także Pascal. Co u nich słychać? - Emmanuel był w Grecji, ale myśli nad tym, żeby wrócić do gry w polskiej lidze. Pascal jest w II lidze greckiej.