Mięciel: W Legii nikt się nie obija

Wreszcie rozgrywki zaczyna Ekstraklasa. Zdążył się pan stęsknić?

- Na pewno przerwa zimowa w Polsce jest za długa. Nie służy to ani nam, ani kibicom. Dobrze, że już zaczynamy.

Będzie pan grał w pierwszym składzie Legii, ale w sparingach nie zdobywał pan bramek. A Chińczyk Dong czeka na pana potknięcie...

- Nie mam z tym problemu. Będę robił swoje. A w sparingach nie szło całemu zespołowi, niemal wszystkie mecze przegraliśmy albo zremisowaliśmy. Celem zgrupowań było jednak głównie wybieganie, strzelać trzeba w lidze. Cieszę się, że trener na mnie stawia. Mam nadzieję, że nie zawiodę.

Długo grał pan za granicą. W tym czasie polska liga zmieniła się na korzyść?

- Zmiany są poważne. Kluby działają profesjonalnie, budowane są stadiony i przede wszystkim boiska. Lepszy sprzęt, więcej pieniędzy, wszystko się poprawia. Kibiców też przychodzi na mecze dużo więcej, a frekwencja jeszcze wzrośnie po oddaniu nowych obiektów. Tak było w Grecji i wszędzie tak jest. Nawet kibice, którzy wcale nie kochają piłki, ale zobaczą otoczkę i piękny stadion, będą częściej chodzili na mecze. Jednak do klubów niemieckich wciąż nam brakuje.

Jakie są różnice?

- Decydują niuanse. Na Zachodzie wszystko jest dopięte na ostatni guzik. Przykład? Jedziemy na obóz. Nie ma mowy, żeby człowiek sam nosił torby. Piłkarz bierze tylko małą saszetkę, o resztę nie musi się martwić. W Bochum jeździ się na mecze specjalnie dostosowanym dla potrzeb piłkarzy autokarem. Jest telewizja, internet, PlayStation, obiad, kawa i dużo miejsca na to, by trzymać nogi w górze. Człowiek ma się czuć komfortowo. Po meczu w autobusie od razu dostajemy posiłek: białka, węglowodany. W Legii też jest to dobrze zrobione – często zostajemy w restauracji, żeby natychmiast dostarczyć organizmowi odpowiednie wartości odżywcze.

W Grecji też wygląda to tak pięknie?

- Nie za bardzo (śmiech). Może w czterech czołowych klubach są wysokie standardy, bo jakoś muszą ściągać piłkarzy z nazwiskami, ale ogólnie panuje bałagan. Piłkarz-obcokrajowiec prosi o pomoc w sprowadzeniu hydraulika. Jasne, zaraz będzie – słyszy. A jest za tydzień albo wcale. Legii bliżej do klubów niemieckich, gdzie jest prawdziwy „ordnung”. W szatni na specjalnym ekranie wyświetlają się komunikaty: godziny treningów, spotkania, wszystko, co piłkarz powinien wiedzieć. W Bayernie każdy piłkarz ma taki telewizorek w swojej szafce. O szatnię dba się jak o świątynię. Nie ma mowy, by wejść do niej w butach.

Czyli piłkarz ma tylko grać i trenować?

- Ma też pozaboiskowe obowiązki. W Polsce, kiedy trzeba ustawić się do zdjęcia, piłkarz już kręci nosem. W Niemczech stoi się 2,5 godziny, z uśmiechem na twarzy, i nikt nie narzeka. Na przedsezonowych spotkaniach z kibicami spędza się pół dnia, podpisując parę tysięcy zdjęć. Najważniejsi kibice-sponsorzy klubu jeżdżą z drużynami na obozy, są obecni na treningach mogą pomieszkać kilka dni w tym samym hotelu co piłkarze. Jedzą wspólną kolację, raz do roku mogą też zagrać z nimi turniej na głównej płycie. W Polsce powoli też się to wprowadza – odwiedzamy szkoły, domy dziecka.

A jednak w Polsce nie ma piłkarza, który byłby idolem dla dzieciaków...

- Może przez medialną nagonkę. Kiedyś na boiskach widać było ganiających za piłką chłopaków, teraz jest pusto. Dzieciaki wolą telewizję, internet, PlayStation. Ludzie się zmieniają. Nawet Romek Kosecki mówi, że do jego szkółki garnie się coraz mniej dzieci. Mama woli zapisać synka na lekcje gry na pianinie, bo to dobrze wygląda.

A nie jest tak, że kiedyś polscy piłkarze po prostu grali lepiej w piłkę?

- Drużyny budowane były inaczej. W Legii i Widzewie za czasów Ligi Mistrzów prezesi kupowali najlepszych polskich piłkarzy. Jakby skupić zawodników, którzy wracają z zagranicy, i reprezentantów, to też można by zawojować Europę. Ale teraz już nawet Bogusław Cupiał przestał sprowadzać najlepszych. Miał Żurawskiego, Frankowskiego, superzespół i duży potencjał, ale nie był konsekwentny i odpuścił. A tu trzeba pieniędzy...