Nocna straż przy kuflu - reprezentacja

Walijczycy nazywani są złośliwie turystami, bo na wyjazdach zamiast koncentrować się przed meczami, wolą zwiedzać okoliczne bary. Trener Walijczyków Mark Hughes zna swoich piłkarzy bardzo dobrze. Wie, że lubią się zabawić. On zresztą też. Dlatego tez Hughes pilnował, czy jego gracze nie zejdą w nocy do pubu "Someplace Else" w Sheratonie. Właśnie w tym stołecznym hotelu zamieszkali rywale naszej reprezentacji. Selekcjoner zajął centralny stolik w pubie. W towarzystwie kilku współpracowników z walijskiej reprezentacji pił piwo za piwem, polskiej marki, bo było najtańsze. Oszczędzanie nie wyszło mu jednak na zdrowie. Pod koniec odlewał już browar sąsiadom. W przerwach między kolejnymi łykami Hughes dyskretnie zerkał w kierunku wejścia. Nie zainteresowały go nawet fragmenty sobotnich meczów eliminacyjnych, prezentowane na kilku monitorach w pubie. Hughes nie złapał żadnego swojego piłkarza na gorącym uczynku. Siedział do zamknięcia baru, a właściwie jeszcze dłużej. Było grubo po pierwszej w nocy. A pub tego dnia oficjalnie był czynny tylko do 24. - Poniedziałek proszę panów, poniedziałek - wyjaśniła kelnerka. - U nas goście bawią się do drugiej tylko w piątki i soboty.
Walijczycy, niestety, do tego czasu nie dotrwają. Wyjeżdżają w czwartek. Zabawy zapewne nie będzie. Ochroniarz pytany czy nie widział wychodzących z hotelu piłkarzy, powiedział: - Gdy o dziesiątej wrócili z treningu, zamknęli się w pokojach. Od dwóch godzin żaden z nich nie kręcił się przy wejściu.
Rok temu, kiedy reprezentacja Anglii zameldowała się w Sheratonie, też nie spotkaliśmy żadnego piłkarza w barze na parterze. Wtedy jednak drużyna Kevina Keegana mieszkała na szóstym piętrze. Tam jest bar, z którego korzystać mogą wyłącznie goście mieszkający na tej kondygnacji. Walijczycy zajęli pokoje na trzecim piętrze... [źródło: SE]