Nowy trener siłą Legii

Przestawił na pozycję bocznego obrońcy pomocnika Tomasza Kiełbowicza oraz dał szansę gry w jedenastce nieznanemu Marcinowi Smolińskiemu. - Trener bez doświadczenia, szaleniec, ryzykant, samobójca - takie głosy padały na temat Jacka Zielińskiego. Namaszczenie Zieliński miał być tymczasowym szkoleniowcem. Szykowany na stanowisko pierwszego trenera Josef Chovanec już był w ogródku, już witał się z gąską. Podobnie było kilka tygodni później z Dariuszem Wdowczykiem. W końcu 6 grudnia ubiegłego roku Zieliński został oficjalnie trenerem Legii. Koniec kariery Gdy piłkarze wypoczywali na grudniowych urlopach, trener szukał optymalnego rozwiązania ustawienia dla drużyny (zmienił system na 4-5-1). Sam zrezygnował z gry. - Nie można być i trenerem, i piłkarzem. Kończę karierę - oświadczył "Zielek". Podporządkowywał taktykę pod poszczególnych piłkarzy. Podczas zgrupowań nie trzymał się kurczowo swoich założeń, a korygował je. Piłkarze zaufali swojemu staremu kamratowi z boiska. - Gramy dla Jacka - oświadczył kapitan Łukasz Surma. - Towarzystwo wzajemnej adoracji - ripostował były trener Dariusz Kubicki. Najtrudniejsza runda Zieliński jest ulubieńcem warszawskiej publiczności, wybitnym reprezentantem kraju, ma kredyt zaufania u piłkarzy, kibiców, władz klubu. Przed nim jednak ciężka runda. Jeżeli nie uda mu się zdobyć mistrzostwa Polski, nikt nie będzie miał do niego o to pretensji. I z wicemistrzostwa będą wszyscy zadowoleni. Ale co stanie się, gdy Legia będzie poza podium? Aż strach pomyśleć.