Pierwsze targi w przetargu

Dlaczego zgłosiły się tylko cztery konsorcja? Może postawiliśmy zbyt wysokie kryteria ­ zastanawia się naczelny architekt Warszawy Michał Borowski. ­ Może część firm uznała, że Warszawa nie jest w stanie udźwignąć finansowego ciężaru budowy stadionu. Wielu potencjalnych chętnych zraził na pewno też brak możliwości zagospodarowania terenu wokół przyszłego obiektu przy Łazienkowskiej. Uchwała Rady Warszawy wyklucza pobudowanie tam jakichkolwiek obiektów towarzyszących: hotelu, biurowca czy sklepów ­ dodaje Borowski. Pierwszy etap to nie tylko konkurs piękności. Komisja przetargowa zbada, czy konsorcja spełniają warunki formalne. Dwa podstawowe stawiane przed nimi to: zdolność kredytowa na poziomie 400 mln zł i wybudowanie po roku 2000 stadionu lub przynajmniej hali o widowni na 10 tys. widzów. Ponieważ żadna z polskich firm nie uczestniczyła w takim przedsięwzięciu, z góry było wiadomo, że do przetargu mogą stanąć jedynie w roli podwykonawcy jednego z zagranicznych potentatów budowlanych. Żadne z konsorcjów nie jest faworyzowane ­ zarzeka się Michał Borowski. ­ ITI, choć jest właścicielem drużyny piłkarskiej Legii, nie będzie miał z tego tytułu przywilejów. W środę poprosimy firmy, które zakwalifikujemy do drugiego etapu przetargu, by szczegółowo dopracowały swoje oferty. Z pewnością nie bez znaczenia w ostatecznym wyborze konsorcjum będzie sposób finansowania inwestycji, czyli to, ile miasto będzie musiało wyłożyć na budowę i to, jak długo zamierza administrować stadionem (zwykle 30 lat). Sądzę, że w październiku poznamy zwycięzcę przetargu ­ dodaje Borowski.