Premiera książki "Fucking Polak" + konkurs (akt.)

Fragment książki:

Wróćmy do Legii. Byłem w niej dwa razy, po pół roku. W tym czasie spróbowałem palenia. Nie sprawiało mi przyjemności, ale wydawało mi się takie męskie. Spojrzałem jednak kiedyś w lustro i doszedłem do wniosku, że papieros do mnie nie pasuje. Wyglądałem z nim jak debil.
Legioniści od papierosów woleli alkohol. Obok stadionu był Garaż. Knajpa, której właściciele zbili na piłkarzach fortunę, bo po każdym treningu szło się tam na piwko. To była niesamowita paka: Wojtek Kowalczyk, Leszek Pisz, Zbyszek Mandziejewicz, Marek Jóźwiak, Radek Michalski, Zbyszek Robakiewicz, Maciek Szczęsny. No i trenerzy: Janusz Wójcik z Pawłem Janasem.

Byłem najmłodszy, więc moje zadania były jasne: przynieś, podaj, pozamiataj. Nie piłem, nie miałem wiele do powiedzenia. Stałem z boku i obserwowałem. To była rozrywkowa ekipa, nie tylko w Garażu. Na każdym kroku trzeba było zachować czujność. Jeśli w windzie nie trzymałeś się za krocze, to perfidnie walili cię między nogi. W tych wyczynach przodował Marek Jóźwiak. Gdy schylałeś się po mydło, potrafił szybko wymyślić „wyrafinowany” dowcip…

Szczęsny zawsze chodził własnymi drogami. Miał swój świat. Był szczery, czasem aż do bólu.
Pisz był przywódcą. Taki już miał charakter, na boisku też był najlepszy. Każdy chciał mu się przypodobać, bo w Garażu ustalali, kto powinien grać, a kto nie. Do tej grupy należał też Robakiewicz, Szczęsny w ogóle się z nim nie witał.

Ja ze Zbyszkiem miałem niewielki kontakt, za to z Maćkiem mieszkałem na obozach w jednym pokoju. Bywało, że budziłem się o 3.00 w nocy, a tu pełno dymu. Patrzę, a na łóżku siedzi Szczęsny z papierosem w ręku. Palił niewiarygodnie dużo, czasem nawet dwie paczki dziennie. I robił, co chciał. Ale nie był lubiany z innego powodu – nie uznawał alkoholu i często krytykował kolegów z zespołu za picie. Bardzo go szanowałem i podziwiałem jako piłkarza, choć nie mogę zaprzeczyć, że był to dziwny typ. Gdy byliśmy na obozie we Włoszech, nie pozwolił mi oglądać MTV, bo stwierdził, że to ch... program. To był mocno rozrywkowy wyjazd. Gdy pakowaliśmy torby do autokaru, po parkingu rozchodził się głośny stukot butelek. Pamiętam, że koledzy kupowali wódkę Sobieski. Miała bardzo ładną butelkę. Gdy zatrzymaliśmy się w Austrii, to ci, co siedzieli na tyłach, po kolei wypadali z autokaru. Nie byli w stanie utrzymać się na nogach. Ja nawet do nich nie chodziłem, jako młodziak nie miałem do tego prawa.

O książce:

Arkadiusz Onyszko w nowej książce – napisanej specjalnie dla polskich czytelników – wspomina czasy, kiedy był gwiazdą duńskiej ligi, zdradza kulisy olimpijskiej reprezentacji z Barcelony, a także opowiada o Legii, Widzewie i Lechu z lat 90. Prysznicowe dowcipy Jóźwiaka. Wizyta z Citką na Jasnej Górze. Lekkoduch Reiss, wkurzający Wichniarek i Łapiński zakochany w Tomb Raiderze. Cała prawda o życiu w Danii i Polsce, o „nowym życiu”, które otrzymał od Boga po chorobie i udanym przeszczepie nerki. Fucking Polak szczerze, dosadnie i bez ogródek. To po prostu trzeba przeczytać!

Autor: Arkadiusz Onyszko, Izabela Koprowiak
Data wydania: 2 marca 2016
Cena okładkowa: 36,90 zł
Format: 140 x 205 mm
Liczba stron: 320 tekst i 8 zdjęcia
ISBN: 978-83-7924-604-5

Książka dostępna na www.empik.com, oraz w salonach Empik w całej Polsce.

W naszym błyskawicznym konkursie najszybsi byli Jarosław Kłosowski, Mariusz Sitek i ajax - cała trójka otrzyma od nas w nagrodę książkę "Fucking Polak". Aby dać sobie szanse na wygraną trzeba było prawidłowo odpowiedźieć na pytanie - wymienić lata w jakich Arkadiusz Onyszko był piłkarzem Legii Warszawa i odpowiedź przesłać na adres [email protected]. Wygrywały najszybsze trzy osoby z prawidłowymi odpowiedziami.