Radek Wróblewski: Było mi miło

- Nie pomyliłeś dzisiaj szatni? - Nie, chociaż koledzy żartowali, że może się tak zdarzyć. - Dlaczego przegraliście? - Trudno powiedzieć. W zasadzie obie bramki padły z … niczego. Akcję Dawida Janczyka mógł przeciąć Majda, ale tego nie zrobił. A drugi gol to bramka kuriozum. Wszyscy obrońcy zapomnieli o Tomku Sokołowskim, zostawili go na jedenastym metrze, a on miał już łatwe zadanie i skierował piłkę do siatki. - Chyba było Ci dziś wyjątkowo miło. Zarówno kibice Arki jak i Legii skandowali Twoje nazwisko? - Bardzo mi z tego powodu miło. Tym bardziej, że kibice Legii i Arki nie darzą się zbytnią sympatią. - Spodziewałeś się takiego przyjęcia? - W barwach Legii zawsze walczyłem na całego, zostawiłem tu kawał zdrowia i serca. Walczyłem zawsze wszystkimi siłami i całym serduchem. Spędziłem tu siedem lat, więc chyba nie wypadało mnie przyjąć inaczej (śmiech) - Jak to jest z Twoją dyspozycją? Masz siły tylko na 30 minut? - Nie to nie tak, ale ja się cieszę, że jestem w ogóle w osiemnastce zawodników powoływanych na mecz. Przyszedłem do drużyny z marszu, praktycznie bez przygotowania. Grałem jedynie i trenowałem z rezerwami Legii. Dla mnie najważniejsze jest teraz przeczekać do zimy i dobrze się przygotować. Najważniejsze, by zdrówko dopisywało. - Jak Ci jest w Arce? - Na pewno bardzo dobrze. Chłopcy dobrze mnie przyjęli, warunki do treningów są bardzo dobre i nie pozostaje mi nic innego, jak trenować i się odbudować.