Stefan Szczepłek: Wszystko sztuczne

Jeśli kibice Polonii weszli na trybunę kamienną za darmo, a ci z Legii mieli płacić po 100 złotych, to też nie jest w porządku. Na stojącym za bramką ekranie z elektronicznym zegarem wybuchały przed meczem płomienie. Taki sztuczny znicz. Wciąż wszystko jest sztuczne. Te kalekie trybuny, zawodnicy przewracający się na piłce, akcje kończące się na trzecim podaniu. Prawdziwe były tylko setki wściekłych ludzi przed dwiema wąskimi furtkami, przez które wchodzi się na główną trybunę. Kibice Polonii wywiesili transparenty przeciw właścicielom Legii, policji, miastu, które przeznaczyło więcej pieniędzy na stadion przy Łazienkowskiej niż przy Konwiktorskiej. Zachowywali się poprawnie, ale musieli wylać swoje żale. Może dlatego, że kibic Polonii czarny szalik zakłada dopiero przed stadionem, bo np. na Ursynowie grozi to wizytą u dentysty. W mieście, w którym grają dwie drużyny z tradycjami, mecze między nimi są zwykle świętem dla piłkarzy i kibiców. Celtic może się nie lubić z Rangersami, Inter z Milanem, Flamengo z Fluminense, ale kiedy stają naprzeciw siebie, to kibice prześcigają się w pomysłach na doping, a piłkarze na boisku wypruwają żyły. A potem czasami razem piją piwo. Kiedy Legia grała wczoraj z Polonią, poziom widowiska był żenujący, choć jedna z tych drużyn może zostać mistrzem Polski. Derby Warszawy to nie było święto futbolu, to nie było święto stolicy, to był smutny wieczór.