To oni w nowym sezonie oczarują ekstraklasę

Paweł Brożek (Wisła Kraków): Król strzelców ekstraklasy został w kraju i znów chce być najlepszy. Nikt (może poza Leo Beenhakkerem) nie ma wątpliwości, co do jego wielkiego talentu. Szybki, potrafi strzelać z obu nóg, ma dobry drybling. Nikt w Krakowie nie tęskni już za Żurawskim. Pod Wawelem króluje Brożek. Paweł Brożek. Pavol Baláľ - Martin Fabuą (Ruch Chorzów): Gdy trener Duąan Radolský sprowadzał na Cichą dwóch rodaków, wszyscy siedzieli cicho, nie wierząc (no, może po cichu) w to, że mogą oni być gwiazdami nie tylko Ruchu, ale i całej ekstraklasy. Duet Baláľ - Fabuą okazał się jednak bardzo groźny. Słowacy znakomicie ze sobą współpracują. Strzelili dla Ruchu łącznie 10 goli (Fabuą 6, a Baláľ 4) i zapewnili 10. miejsce w tabeli. Takesure Chinyama (Legia Warszawa): Nazywany drugim Emmanuelem Adebayorem - z dopiskiem: "bez głowy". A wszystko to przez wielką nieskuteczność piłkarza z Zimbabwe. Gdyby ją poprawił, już dawno grałby w mocnym klubie na Zachodzie. Szybki i zwinny jak pantera. Twardo trzyma się na murawie i posiada atomowe uderzenie z obu nóg. Okrasą ligi są też "cieszynki" Takesure, które prezentuje po każdym golu. Carlo Costly (GKS Bełchatów): Nie wiedzieć czemu nie grał zbyt wiele u Oresta Lenczyka. Gdy jednak pojawiał się na boisku, robił swoje, czyli - strzelał gole (dokładnie 10). Świetnie gra głową. Roger Guerreiro (Legia Warszawa): Najlepszy i najdroższy piłkarz polskiej ligi. Ma nieszablonowe zagrania, ułańską fantazję i diabelnie precyzyjny strzał z lewej nogi. W ekstraklasie może długo nie zabawić. Robert Lewandowski (Lech Poznań): Niespełna 20-letni napastnik w zeszłym sezonie był królem strzelców II ligi. Latem ze Znicza Pruszków trafił za 1,3 mln zł na Bułgarską. W Poznaniu od razu pokazał wielki talent. W meczach sparingowych zdobył siedem bramek. W ostatni czwartek zapewnił Lechowi wyjazdową wygraną z Hazarem w Pucharze UEFA (1:0). Świetnie gra obiema nogami i głową. W ostatnim czasie bardzo wzmocnił się fizycznie. Nie ma problemów z zablokowaniem piłki, nawet gdy kryje go trzech rywali. Wojciech Łobodziński (Wisła Kraków): Jeden z najszybszych prawych pomocników w kraju. Często mija obrońców jak narciarz slalomowe tyczki. Przebojem wdarł się do kadry narodowej. Radosław Majewski (Polonia Warszawa): Jednym zagraniem potrafi oczarować kibiców i odmienić losy meczu. Niewielu zawodników w naszej lidze potrafi jak on podać "na ślepo". W przyszłości będzie liderem reprezentacji. Sebastian Mila (Śląsk Wrocław): Z hazardu nie rezygnuje, ale we Wrocławiu może wrócić do reprezentacyjnej formy. W sparingach grał znakomicie (zdobył dwie bramki). Specjalista od stałych fragmentów gry. Przemysław Pitry (Górnik Zabrze): O tym, że ma potencjał, wiedzieli wszyscy od dawna. Świetny drybling, duża szybkość oraz dobra gra głową czynią z niego jednego z najlepszych napastników. Problem Pitrego tkwił dotąd w psychice. Ten sezon ma być przełomowy. 27-latek przeniósł się z Poznania do Zabrza. W dziewięciu sparingach strzelił dla Górnika 8 goli. Maciej Rybus (Legia Warszawa): Przebojowy nastolatek z Łowicza nie ma żadnych kompleksów. Coraz częściej gra w pierwszym składzie Legii. Szybki, ma niekonwencjonalny drybling i zmysł do strzelania goli. W dziesięciu ligowych występach zdobył cztery bramki. Semir Stilić (Lech Poznań): Podobno wiosną miał grać w Arsenalu, ale trafił do Kolejorza. Przyszłość bałkańskiej piłki. Ma świetny przegląd pola i strzela wiele goli. Takiego zawodnika w naszej ekstraklasie chyba jeszcze nie było.