Z lewej obrony do reprezentacji?

- Kiedy ostatnio rozmawiał pan z Pawłem Janasem - O kadrze (śmiech)?. Nigdy. Ale słyszę głosy, które pojawiają się ostatnio na temat mojego powołania. Nie będę wyjątkiem, jeśli powiem, że gra w kadrze to zaszczyt. - Posmakował jej pan pięć razy, w ciągu pięciu lat. Dlaczego nie udało się zadomowić w reprezentacji na dłużej? - Trener Engel, który dał mi szansę debiutu miał swoją koncepcję. W jego kadrze grałem epizody. Miałem przecież silną konkurencję - Krzynówek, Kosowski, Koźmiński. - Nie uważa pan, że te 5 lat było stracone? - Cieszę się że wogóle mogłem zadebiutować w kadrze. Ale wciąż mam niedosyt. Chciałbym dobrą grą w lidze udowodnić, że zasługuję na powołanie, a potem zrobić wszystko aby wywalczyć miejsce w podstawowym składzie. - Teraz występuje pan na lewej obronie. Konkurencja na tej pozycji jest mniejsza? - Powiem tak - grałem już w meczach o wysoką stawkę. Na pewno nie spaliłbym się psychicznie. Nowa pozycja daje mi nowe możliwości, choć korzystam ze starych nawyków, kiedy byłem pomocnikiem. Ciągle mam sporo zadań ofensywnych. - Pana atutem są też świetnie wykonywane rzuty wolne. - Zostaję po treningach by je ćwiczyć i cieszę się, że to zaczęło przynosić efekty.