Okiem kibica: Powrót na Legię

Wszystko sprzyjało sobotniemu otwarciu „stadionu” – bo tak naprawdę otwarto trzy czwarte… Fajny mecz, grad goli, i może brakowało jedynie zwycięstwa, ale i tak nie ma co narzekać, bo z taką obroną, jaką zagrała Legia, to cud, że straciliśmy jedynie sześć bramek. Nie będę tu się czepiał, że nie mamy bramkarza – może to był tylko jednorazowy wybryk. Może Antolović już w piątek udowodni nam, że nie na marne został najlepszym bramkarzem ligi Chorwackiej. Może Mezenga się otrząśnie i zacznie zdobywać bramki seriami… Sezon dopiero się zaczyna i trzeba dać im troszkę więcej czasu.

Za to okazało się, że sprowadzenie Manu, Cabrala, Vrdorjaka i powrót Jędrzejczyka, to strzały w dziesiątkę. Aż serce rosło parząc na ich grę. Po latach słabiutkich transferów, w końcu na Łazienkowską przyszli zawodnicy, których nie można się wstydzić w Europie. Oby tak do końca sezonu Panowie i mistrzostwo Polski musi zostać przy Łazienkowskiej.

Nie byłym sobą, gdybym nie doszukał się jak na razie jednego ogromnego minusa. Mowa tu o cateringu, który miał być – profesjonalny. Nie wiem, jak można nazwać profesjonalizmem fakt, że na trybunie Wschodniej, czekało się w kolejce ok. godzinę, by cokolwiek zjeść. Niebywałe jest to, że gdy w tym samym punkcie „Amerykańskim”, po jednej stronie czekało się w ogromniej kolejce, a tuż za siatką przy „żylecie” było 10-20 osób. Nie można było otworzyć bramki i rozładować tej kolejki? Przecież osoby w niej stojące nie mogły obejrzeć kilku bramek. A może wyjść kibicom na przeciw i zainstalować przy tych punktach telewizory LCD, na których stojący po jedzonko mogliby oglądać mecz, a nie zastanawiać się, ile jeszcze mnie ominie.

Ale nie ma co rozdzierać szat. Najważniejsze, że w końcu jest normalnie i oby ta normalność trwała wiecznie, bo kibice, drużyna i stadion zasługują na goszczenie zespołów klasy Arsenalu jak najczęściej.