Romeo Jozak: Przygotowuję Legię na lata

Jaki był największy problem Legii, kiedy przejmował pan zespół? Przygotowanie fizyczne?

- Wyniki części piłkarzy były rzeczywiście nieco poniżej oczekiwanej średniej. Nie chcę jednak oceniać pracy swoich poprzedników.

Transfery Cristiana Pasquato i Armando Sadiku zostały przeprowadzone, kiedy pana jeszcze nie było w klubie, ale nie mogę nie zapytać: czy oni są materiałem do gry w takiej drużynie?

- To trudne pytanie. Nie chcę wskazywać nazwisk palcem, wchodzić w personalia, zupełnie nie o to chodzi. Poziom całego zespołu ma iść w górę. Może zdarzyć się, że znajdziemy wzmocnienie na najsilniej obsadzoną pozycję w Legii, i co wtedy? Mamy zrezygnować, jeśli dla klubu to będzie okazja stulecia?

- Legia powinna szkolić zawodników dla własnej przyszłości, tak nakazuje rozsądek, przecież każdy transfer jest ryzykiem. Nawet przy najlepiej działającym skautingu nie zminimalizujesz ryzyka do zera, przewidując, jak piłkarz zareaguje na klimat, czy będzie mu smakowała kuchnia, ile zajmie mu nauka języka, zmiennych jest całe mnóstwo. Kiedy wychowałeś piłkarza, wiesz, co przez osiem ostatnich lat codziennie jadł na śniadanie. Dodatkowo koszty są mniejsze, rozłożone na wiele lat. Jest też inny czynnik. W meczu z Lechią Gdańsk, pierwszym po spotkaniu z Lechem, w wyjściowej jedenastce wyszło siedmiu polskich piłkarzy, najwięcej od dawna. Dlaczego? Wiedziałem, że przeżywają tę sytuację bardziej, czułem to. Zależy mi, żeby dobrze zrozumiano moje słowa. Nie krytykuję zawodników z zagranicy, sam jestem Chorwatem, tak po prostu są zaprogramowani ludzie. W przypadku Polaków zaangażowanie od razu było na dużo wyższym poziomie. Pod skórą czuli, że ta sytuacja dotykała bezpośrednio ich, wydarzyła się na ich podwórku. A kiedy są wychowankami klubu? Wtedy to ładunek emocji z innej planety.

Nie musi pan przekonywać do szkolenia młodzieży. Momentami mam wrażenie, że w Polsce kluby chciałyby mieć kadry złożone tylko z wychowanków, to na pewno dla kibiców nośne hasła PR-owe.

- Walcząc o sukcesy, na dłuższą metę jest to niemożliwe. Pracując w Dinamie co sezon dokonywałem analizy składów zespołów z naszej europejskiej półki, czyli grających w fazie play-of eliminacji Champions League. Do tej grupy można zaliczyć Legię, powtarzały się tam nazwy - Maccabi Tel Awiw, wtedy Steauy Bukareszt czy Łudogorca Razgrad. Każdy z tych zespołów miał w składzie około połowy obcokrajowców.

Najważniejszym celem posiadania dobrze ocenianej akademii obok sportowego jest ekonomia. Ile byłby wart Sebastian Szymański, gdyby był Chorwatem ze szkółki Dinama?

- Z jego talentem i podejściem do futbolu minimum 20 milionów euro. Potrzebowałby jeszcze trochę czasu, roku albo dwóch, i w tym czasie musiałby rozwijać się tak, jak zakładam w tym momencie. Kupując buty znanego producenta, płacisz za brand i marketing. Na rynku są lepsze i tańsze, ale nie masz pojęcia o ich istnieniu. W piłce nożnej również płaci się za brand i marketing.

Zapis całej rozmowy z trenerem Romeo Jozakiem można przeczytać w najnowszym wydaniu tygodnika "Piłka Nożna".