Lucjan Brychczy urodził się 13 czerwca 1934 roku w Nowym Bytomiu. Od 1954 do 1972 roku reprezentował klub z Łazienkowskiej jako zawodnik. Z Legią czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski (1955, 1956, 1969, 1970) i Puchar Polski (1955, 1956, 1964, 1966), trzykrotnie został królem strzelców polskiej ligi. Wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie w 1960 roku, będąc kapitanem reprezentacji Polski.

Pierwsze kroki w futbolu Brychczy stawiał na Śląsku, a dokładnie w Pogoni Nowy Bytom i ŁTS Łabędy. W 1954 roku, w związku z powołaniem do służby wojskowej, zawodnik trafił do klubu z Łazienkowskiej. Przez 19 sezonów wystąpił w 268 spotkaniach, zdobywając łącznie 182 bramki. Swój pierwszy mecz w barwach Legii rozegrał przeciw Ruchowi Chorzów 12 września 1954 roku, natomiast ostatni ze Śląskiem Wrocław 12 marca 1972 roku.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Lucjan Brychczy zdecydował się poświęcić szkoleniu swych następców w Legii, najpierw był asystentem trenera Tadeusza Chruścińskiego, a później kilkukrotnie prowadził samodzielnie pierwszą drużynę "Wojskowych".