Grano dzisiaj, czyli mecze Legii z 21 maja – 11 goli w jednym spotkaniu!

Bez bramek

Ostatni raz legioniści rywalizowali 21 maja dokładnie 3 lata temu. Bezbramkowo zremisowali z Jagiellonią w Białymstoku. Mecz nie należał do porywających, zamiast gry piłką były prowokacje i przepychanki. Im bliżej końca spotkania, tym nerwowo robiło się na murawie. W 86. minucie Vadis Odjidja-Ofoe obejrzał drugą żółtą, a w konsekwencji czerwoną kartkę, choć to on był od początku spotkania poniewierany przez rywali - zwłaszcza przez Jacka Góralskiego, który po meczu został przez fachowców nazwany bohaterem. Fotoreportaż jest dostępny w tym miejscu.

- Punkt w Białymstoku da nam mistrzostwo, jesteśmy o tym przekonani - powiedział po spotkaniu Arkadiusz Malarz, ówczesny bramkarz Legii. I się nie pomylił. Warszawiacy zostali mistrzem Polski z dwoma punktami przewagi nad trzema drużynami – Jagiellonią, Lechem Poznań i Lechią Gdańsk.

Wygrana z Wisłą

Legia szybko straciła złudzenia. Nie wygrała kolejnych sześciu meczów (2 remisy i 4 porażki). Po przegranej w Gdańsku (1:2) była dopiero na 7. pozycji w tabeli, tracąc do Wisły aż 11 punktów. Zanosiło się na bardzo słaby wynik w lidze, ale na szczęście drużyna obudziła się w końcówce, efektownie wygrywając trzy ostatnie spotkania (2:0 z Wisłą, 5:2 z Arką Gdynia i 4:0 z Polonią Bytom).

Mecz z Wisłą Kraków miał miejsce 21 maja 2011 roku. Spotkanie odbywało się w iście piknikowej atmosferze, a na murawie lepsi byli zawodnicy trenera Macieja Skorży. "Wojskowi" zwyciężyli 2:0 po golach Alejandro Cabrala i Sebastiana Szałachowskiego. - Fajnie, że udało mi się przypomnieć o sobie i że wygraliśmy. Każdy mecz w moim wypadku jest szansą, obojętnie w jakim wymiarze czasowym. Atmosfera w zespole jest ok i dobrze, że przenieśliśmy ją na boisko. Każdy chciał coś udowodnić, w końcu graliśmy z mistrzem Polski – powiedział Szałachowski.

Zdjęcia można obejrzeć tutaj. „Wojskowi” rzutem na taśmę zdobyli wtedy brązowy medal MP. Wywalczyli również Puchar Polski.

Koncert

Równo 26 lat temu legioniści koncertowo rozbili Zawiszę w Bydgoszczy (6:0). Dwie bramki dla Legii zdobył Wojciech Kowalczyk, a po golu strzelili Juliusz Kruszankin, Jerzy Podbrożny, Marcin Jałocha i Radosław Michalski. W walce o tytuł liczył się także ŁKS. Ta trójka (razem z Górnikiem) była na czele tabeli, z 39 punktami na koncie.

Legia wróciła więc na tron, choć co rusz przypominano jej okoliczności zwycięskiego remisu z Górnikiem. Jej dominacja była bezwzględna. Wiosną 1994 roku rozegrała 22 oficjalne spotkania – 15 wygrała, 7 zremisowała, nie znalazła ani jednego pogromcy. Zdobyła 55 bramek, straciła zaledwie 13. Zasłużenie sięgnęła po mistrzostwo i Puchar Polski, ale apetyty rosły w miarę jedzenia. Teraz liczyły się tylko kwalifikacje do Ligi Mistrzów.

Remis

Na 8 kolejek przed końcem sezonu 1971/72 pierwsze cztery zespoły miały po 23 punkty, o kolejności decydowały różnice bramkowe, co dawało legionistom drugą lokatę. Wtedy stołecznym zaczęły przydarzać się kolejne wpadki. Najpierw stracili punkt w Bytomiu, remisując 1:1 z ostatnimi w tabeli Szombierkami (48 lat temu). W grze o mistrzostwo utrzymali się dzięki wygranej w derbach stolicy z Gwardią (2:0).

Wydawało się, że "Wojskowi" wywalczą chociaż wicemistrzostwo, które mogli sobie zapewnić, remisując w ostatnim meczu z Zagłębiem Wałbrzych. 25 czerwca przy Łazienkowskiej gospodarze przegrali jednak 0:3 i w efekcie dali się jeszcze wyprzedzić Zagłębiu Sosnowiec. Na szczęście nie zamknęli sobie w ten sposób drogi do europejskich pucharów, w związku ze zdobyciem przez Górnika tytułu mistrzowskiego jako finaliści Pucharu Polski mieli bowiem zapewniony udział w rozgrywkach Pucharu Zdobywców Pucharów.

11 goli w meczu

21 maja 1950 roku warszawiacy rozegrali bodaj najlepszy mecz w sezonie i rozgromili Górnika (dawne Szombierki) Bytom aż 8:3 (2 gole Kazimierza Górskiego i 3 Wacława Sąsiadka). Przez chwilę zapowiadało się długo oczekiwane przełamanie. Ostatecznie klub z Warszawy spadł na 10. miejsce.