Grano dzisiaj, czyli mecze Legii z 12 sierpnia – Mecz o Superpuchar

Dwunastego sierpnia 2012 roku Legia walczyła ze Śląskiem Wrocław w meczu o Superpuchar. W pierwszej połowie rywale prowadzili po trafieniu Roka Elsnera. Po kwadransie drugiej odsłony, wyrównującą bramkę, z rzutu wolnego, zdobył Danijel Ljuboja. Po 90 minutach był remis 1:1. O końcowym sukcesie decydowały rzuty karne, w których lepsi okazali się wrocławianie. Co ciekawe, była to pierwsza seria nowym stadionie Legii. Fotoreportaże są dostępne tutaj. - Wkurzające jest, że przeciwnik nie miał sytuacji w pierwszej połowie, poza uderzeniem Mili, a straciliśmy bramkę od najsilniejszej broni Śląska - stałęgo fragmentu gry. Nadal kuleje ostatnie podanie, w którym brakuje nam wykończenia i mamy wiele do poprawienia przy wykorzystywaniu sytuacji. Drużyna w każdej chwili myślała o zwycięstwie, a doprowadziliśmy jedynie do loterii jaką są rzuty karne - podsumował trener Legii, Jan Urban.

Z przytupem

Dzięki 3. pozycji w poprzednim sezonie (1998/1999) legioniści po roku przerwy ponownie zagrali w europejskich pucharach. Pierwszą przeszkodę pokonali z przytupem. Macedoński Vardar Skopje odprawili 9 bramkami (5:0 na wyjeździe i 4:0 u siebie). Pierwsze ze wspomnianych spotkań (22 lat temu) było setnym meczem stołecznej drużyny w europejskich pucharach.

Jubileusz został uczczony godnie. Kibice zapamiętali to spotkanie także z powodu jednej z najbardziej absurdalnych czerwonych kartek. Legia prowadziła już 2:0 i miała rzut rożny. Chłopiec do podawania piłek ustawił futbolówkę Tomaszowi Sokołowskiemu w narożniku boiska, a drugi kolejną kopnął na boisko. Legionista pobiegł więc po nią. Nagle został zaatakowany przez Gorana Petresiego z Vardara, który kopnął „Sokoła”. Nawet sędzia był zdezorientowany, bo spodziewał się wszystkiego, a nie takiego zachowania. W końcu pokazał czerwoną kartkę.

Remis z Ruchem

W pierwszym meczu nowego sezonu legioniści zremisowali 1:1 z Ruchem w Chorzowie (54 lata temu). Podział punktów nikogo nie ucieszył, ale z poziomu gry był zadowolony selekcjoner reprezentacji Polski Michał Matyas, bo miał w kim wybierać. - Wynik remisowy jest w równym stopniu szczęśliwy dla Legii, jak i dla Ruchu. Do przerwy przecież wojskowi mogli z powodzeniem prowadzić 3:0. Ale też Ruch miał trzy strzały w poprzeczkę i tyle niewykorzystanych okazji – zauważył („Kronika klubowa 1957–1970”, s. 671).