Grano dzisiaj, czyli mecze Legii z 23 maja – Ostatni gol Orlando Sa

Warszawiacy po raz ostatni walczyli 23 maja dokładnie sześć lat temu. Zwyciężyli wówczas 1:0  Pogoń w Szczecinie po golu Orlando Sa, który zakończył akcję rezerwowego Ondreja Dudy. Zdjęcia można pooglądać w tym miejscu. – Pracowaliśmy cały tydzień na tą wygraną i to się opłaciło. To było bardzo trudne spotkanie, choć z trybun mogło wyglądać to inaczej - mówił pod szatnią bardzo zadowolony Sa. Dla Portugalczyka była to ostatnia bramka zdobyta dla Legii. W tamtych rozgrywkach zespół Henninga Berga sięgnął po Puchar Polski i zdobył wicemistrzostwo kraju.

Koniec nadziei

Szanse na mistrzostwo w sezonie 2008/09 zostały pogrzebane we Wrocławiu, gdzie Legia zmierzyła się ze Śląskiem. Zaczęło się optymistycznie. Wisła Kraków grała w Gdańsku i od 1. minuty przegrywała 0:1, a Legia prowadziła po kwadransie po golu strzelonym przez Jakuba Rzeźniczaka (1. bramka „Rzeźnika” w ekstraklasie). Między 15. a 68. minutą to Legia była pierwsza w tabeli. Wiślacy w meczu przyjaźni z Lechią Gdańsk po przerwie wzięli się do roboty i wygrali 4:2. Legioniści tylko zremisowali przy Oporowskiej 1:1 (12 lat temu).

Puchar Polski

Dwudziestego trzeciego maja 1973 roku „Wojskowi” zremisowali w Bytomiu z Szombierkami  1:1 i zapewnili sobie drugi z rzędu awans do finału Pucharu Polski. Tam zmierzyli się z innym zespołem z Bytomia, Polonią i wygrali po rzutach karnych. W szatni nie było śpiewów i huku otwieranych szampanów. - No, panowie, puchar mamy. Wstydliwy, ale mamy – powiedział zawodnikom zirytowany Lucjan Brychczy. Drużyna z Łazienkowskiej zajęła wówczas 8. miejsce w lidze.

Cztery gole Ernesta Pola

Zwyżkę dyspozycji strzeleckiej w 1954 roku zwiastował też ćwierćfinałowy mecz Pucharu Polski. 23 maja legioniści na Stadionie WP rozgromili Błękitnych Kielce aż 7:0 (4 gole Ernesta Pola). - Wysokie zwycięstwo CWKS w ćwierćfinale Pucharu Polski wykazało, że wojskowi nie zmarnowali przerwy w ligowych rozgrywkach. Anemiczny dotychczas zespół znacznie się skonsolidował, nabrał pewności siebie, bojowości i co najważniejsze w dużym stopniu wyeliminował swoją największą bolączkę – nieumiejętność strzelania na bramkę – komentował „Przegląd Sportowy” (44/1954).